ruhumdan manzumeler #3

KAPANIŞ


Ve senin bencilliğin benimkiyle uyuşmuyor...

bir şeyler eksik.

çoğu şey yarım.

evet artık daha da fazla.

sevgimiz bitti ya da heyecanı kaybettik diyoruz, diyebiliyoruz ama tüm olan biten, artık bencilliklerimizin mutlu bir "Bizciliğe" hizmet etmek istememesi.

ve en kötüsü ne biliyor musun?

bir kere olanın her zaman olma olasılığı...

ruhumdan manzumeler

YAZILAN YALNIZLIKLAR

Yalnızlığım farklıdır. Her insan yalnız bir kez yalnız olur, sonrası onun tekrarıdır. Ve her insanın yalnızlığı yalnız kendisine mahsustur. Hayattan soyutlanmak istememem, beni senden yahut ondan ayıran şeyin peşini bırakmamam, tekilliğime tutkulu bir şekilde sarılmam, işte budur benim yalnızlığım...

biçimimin verildiği toprağı bu sefer kendi ellerimle, kendi irademle ve kendi bildiklerimle tekrar şekillendirmek.

mutluluğumun kahkahalarını kimsenin duymaması,

üzüntümün hıçkırıklarını kimsenin dinlememesi

kendimle başbaşa kalıp, değerli ne varsa harca katarak yoğurmaya başlayıp, "özgür bir kendilik" yaratmaya çalışmak...

nesnelerin ve insanların "etki"lerine maruz kalışımın, artık yönümü değiştiremeyecek olması...

nedensiz ama güçlü bir evet'ten, ne denli özgürlüğe varılacağını kestiremesem de "neden ?"lerime bulmayı amaçladığım cevaplara doğru bir yol...

işte budur benim yalnızlığım!

ruhumdan manzumeler #1

YALANCI SAAT

Durmuyor zaman, değişmiyor kader. Bu ebedi keder neşeyi esir almış kendi himayesinde. Saatlerin terkisinde umutsuzca ve mecburen flört ediyor akreple yelkovan. Ve her geçen saat geleceğe yalancı bir vaat...

(amansız gecelikler; 05.10.2007)