BİLİNMEYEN
Bence bütün sorun sınırlarımızı bilememekten kaynaklanıyor. Çabucak küstah yapabiliyor bizi ya da sürekli memnuniyetsizliklerimizle başbaşa bırakabiliyor. Kendiliğimize ait olan o belirlenmemiş kaderimizin ve içerdiğimiz sonsuz olasılığı hayata geçirebilme yeteneğimizin sınırlarını bilememek içten içe kahrediyor. Çoğu zaman bilince davet edilmeyen ama varlığını, "ne yapabilip ne yapamayacağımız" sorusunu sorduğumuzda hissettiren o işkence. Mütemâdiyen devam eden serkeş bir hırs...
"Kendimi aşmalıyım!"
"Daha iyisi olabilirim!"
"Başka biri olamazsam ölürüm!"
Belki boşa uğraşıyoruzdur. Belki de başaracağızdır. Bilmediğimiz sınırlarımız dahilinde ne olabileceksek O'yuzdur. Fakat her iki durumda da bilinmeyenin ellerindeyiz.
Bilinmeyen sınırlar...
Bilinmeyen yapılabilecekler...
Bilinmeyen olasılıklar...
Bilinmeyen gelecek...
Ve bu kadar "bilinmeyen" varken, o kadar hırs, kendine yüklenme ve memnuniyetsizlik... Şu açık, gözardı edilemeyecek derecede hastayız!
1 yorum:
Yorum Gönder